Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.

Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Prioris generis est docilitas, memoria; Quid nunc honeste dicit? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? An haec ab eo non dicuntur? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ac tamen hic mallet non dolere.

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Immo videri fortasse. Non laboro, inquit, de nomine. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Age, inquies, ista parva sunt. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Duo Reges: constructio interrete. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Bork Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Confecta res esset. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Facillimum id quidem est, inquam. Hoc non est positum in nostra actione. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quo modo autem philosophus loquitur?

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Sed ad rem redeamus; Sed haec omittamus; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere

sententia. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.