Duo Reges: constructio interrete. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Eademne, quae restincta siti? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Bork

Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Id Sextilius factum negabat. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Suo genere perveniant ad extremum; Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret.

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Facillimum id quidem est, inquam. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Qua

tu etiam inprudens utebare non numquam. Cur id non ita fit?

Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Sint modo partes vitae beatae. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Non laboro, inquit, de nomine.

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Tollenda est atque extrahenda radicitus. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Sin aliud quid voles, postea. Oratio me istius philosophi non offendit; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quae cum essent dicta, discessimus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Videsne quam sit magna dissensio? Sed tamen intellego quid velit. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Bork Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Nosti, credo, illud: Nemo

pius est, qui pietatem-; Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.