Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Quare conare, quaeso. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Ubi ut eam caperet aut quando? Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Duo Reges: constructio interrete. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quae sequuntur igitur? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem

vivere. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Tamen a proposito, inquam, aberramus. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Inquit, dasne adolescenti veniam? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Quod vestri non item. Ac tamen hic mallet non dolere.

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Suo genere perveniant ad extremum; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Quae cum essent dicta, discessimus. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Quonam, inquit, modo? Cur deinde Metrodori liberos commendas? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Bork De hominibus dici non necesse est.

Prave, nequiter, turpiter cenabat; Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis

malis oppressum. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Quid censes in Latino fore?